Tomato mottle mosaic virus (ToMMV) ma zróżnicowany zakres roślin żywicielskich, obejmujący zarówno gatunki uprawnych roślin psiankowatych (pomidor, papryka, bakłażan), rośliny ozdobne (bieluń, gomfrena kulista, złocień wieńcowy, petunia, werbena), jak i chwasty (komosa ryżowa, psianka czarna, rzodkiewnik pospolity), które występują na całym terenie PRA. Wirus powoduje pogorszenie kondycji roślin, ogranicza kwitnienie i wytwarzanie owoców, przyczyniając się do spadku ilości i jakości plonów. Tak jak inne tobamowirusy także ToMMV bardzo łatwo rozprzestrzenia się mechanicznie z sokiem poprzez kontakt ze skontaminowanymi narzędziami, ubraniami, poprzez kontakt pomiędzy roślinami rosnącymi obok siebie. Na dalsze odległości wirus może zostać przeniesiony wraz z zainfekowanym materiałem rozmnożeniowym (sadzonki, materiał do szczepień), z owocami bądź resztkami chorych roślin, z porażonymi roślinami ozdobnymi. Tak jak w przypadku innych tobamowirusów, istnieje duże prawdopodobieństwo, że także ToMMV może być przenoszony wraz z pyłkiem podczas zapylania przez trzmiele ziemne (Bombys terrestris). W sytuacji przedostania się wirusa na nowe lokalizacje na terenie PRA wraz z zainfekowanym materiałem roślinnym lub poprzez zawleczone, infekcyjne owady może dojść do rozwoju infekcji, która potencjalnie spowoduje straty w jakości i ilości plonów takich roślin uprawnych jak: pomidor, papryka oraz bakłażan. Ochrona roślin przed chorobami wirusowymi polega na systematycznej kontroli materiału roślinnego sprowadzanego do kraju oraz na likwidowaniu zainfekowanych roślin oraz owadzich wektorów, które mogą bytować na roślinach bądź owocach w celu wyeliminowania wszelkich źródeł wirusa w trakcie importu. Ponieważ jednak, wektorem wirusa jest owad zapylający kontrola rozprzestrzeniania wirusa środkami chemicznymi jest niemalże niemożliwa.