Anthonomus eugenii jest szkodnikiem papryki (w mniejszym stopniu bakłażana) w klimacie tropikalnym i subtropikalnym (głównie Ameryka Środkowa). Pochodzi z Meksyku skąd rozprzestrzenił się do innych krajów w regionie. Prawdopodobnie może być też szkodnikiem upraw polowych i przetrwać w warunkach zewnętrznych w południowej Europie. A. eugenii po raz pierwszy zaobserwowano w regionie EPPO we Włoszech w 2013 r., gdzie został skutecznie eradykowany w 2020 r. Doświadczenia z Kanady i Holandii pokazują, że gatunek ten może również stać się szkodnikiem upraw szklarniowych w chłodniejszych krajach, chociaż w tych (podobnie jak na obszarze PRA) nie przetrwałby zimy poza ogrzewanymi obiektami. Do zawleczeń i zasiedlenia upraw szklarniowych dochodziło w okolicach sortowni i miejsc przepakowywania świeżej papryki i bakłażana pochodzących z importu z obszarów zasiedlonych przez szkodnika. Znane są skuteczne metody pozbycia się szkodnika z zasiedlonych szklarni z uprawami roślin żywicielskich, wymienione w punkcie 17.01. W przypadku wykrycia szkodnika, należy te metody bezwzględnie zastosować. Z uwagi na niewielką liczbę ogrzewanych obiektów szklarniowych produkujących paprykę na obszarze PRA (zaledwie kilka szklarni), ryzyko pojawu i zadomowienia szkodnika jest niskie