Aromia bungii to chrząszcz rozwijający się pod korą i w drewnie drzew i krzewów z rodzaju Prunus (morele, brzoskwinie, śliwy, wiśnie i inne). Może powodować zamieranie całych sadów. Prawdopodobnie gatunek ten jest w stanie zadomowić się na obszarze PRA (jeśli zostanie zawleczony) z uwagi na powszechność roślin żywicielskich i odpowiadający klimat. Wydaje się, że ryzyko zawleczenia jest duże, ponieważ ogniska wystąpienia gatunku na obszarze EPPO pojawiły się niezależnie od siebie i zawleczeń było co najmniej kilka. Najważniejszą drogą, którą gatunek się rozprzestrzenia na duże odległości jest transport towarów, zwłaszcza materiału szkółkarskiego i drewna gatunków żywicielskich oraz drewnianych materiałów opakowaniowych pozyskanych z takiego drewna. Jaja, larwy i poczwarki mogą przetrwać w drewnie opakowaniowym i dokończyć w nim rozwój. Dlatego istotna jest właściwa kontrola fitosanitarna importowanych towarów i ich opakowań.

W krajach EPPO, gdzie gatunek został zawleczony, niszczone są zasiedlone drzewa, jednak z uwagi na skryty tryb życia larw i długi okres rozwoju (nawet 4 lata) metoda ta nie jest w pełni skuteczna. Zabiegi insektycydowe w sadach towarowych, stosowane obecnie przeciwko różnym szkodnikom owadzim, mogą w pewnym stopniu ograniczyć liczebność chrząszczy A. bungii, jednak w innych środowiskach (ogrody, parki, lasy) tych zabiegów się nie wykonuje lub jest ich tak mało, że nie będą miały wpływu na liczebność gatunku.