Ze względu na obecność roślin żywicielskich, wektorów owadzich (Macropsis mendax, Allygidius atomarius, Cixius sp, Allygidius furcatus) i sprzyjających warunków klimatycznych istnieje ryzyko zasiedlenia obszaru PRA przez ‘Ca. P. ulmi’. Ryzyko to jest umiarkowane, ponieważ występujące na terenie kraju odmiany wiązu uznawane są za mniej podatne na infekcję agrofagiem. Jedyne wykrycie agrofaga miało miejsce w roku 2018 na wiązie pospolitym (Ulmus minor), na terenie woj. śląskiego. Porażone drzewa oraz drzewa z objawami porażenia w ich sąsiedztwie usunięto i zutylizowano. Brak jest innych doniesień na temat wykrycia lub podejrzenia występowania fitoplazmatycznej żółtaczki wiązu w Polsce.

Wiązy rosną na terenie całego kraju, ale w lasach pod względem liczebności ich udział nie jest znaczący.

Ze względu na wyjątkowo dużą odporność na zanieczyszczenia przemysłowe wiązy dobrze znoszą warunki miejskie. Sprowadzanie odmian ozdobnych może stanowić drogę przeniknięcia agrofaga, który występuje już na terenie Niemiec i Czech.

Potencjalny wpływ na obszarze PRA na bioróżnorodność określono jako średni przy wysokiej niepewności, na usługi ekosystemowe i wpływ socjoekonomiczny jako niski przy średniej niepewności.

Zagrożone obszary to obszary, w których wiązy występują w stanie naturalnym jak łęgi i lasy oraz tereny rekreacyjne, nasadzenia miejskie i przydrożne. Tak jak w przypadku innych fitoplazm brak jest bezpośrednich środków zwalczania ‘Ca P. ulmi’. Profilaktycznie należy unikać sadzenia odmian wiązu uznanych za podatnych na infekcję ‘Ca P. ulmi’. Należy sprowadzać sadzonki z obszaru wolnego od agrofaga lub po zastosowaniu środka zapobiegawczego jakim jest też fumigacja lub insektycydy niszczące wektora w sprowadzanym materiale.