N. abberrans był już notowany na terenie Europy, jednak aktualnie nie stwierdza się jego obecności na Starym Kontynencie. Natywnie występuje na obszarze Ameryk. Jest polifagiem, wśród roślin żywicielskich znajdują się zarówno dziko rosnące jak i istotne gospodarczo gatunki m.in. ziemniak, burak cukrowy, pomidor, papryka. W miejscach, gdzie występuje był powodem znacznych strat w plonach. Najbardziej prawdopodobną drogą wejścia na obszar PRA jest import podziemnych części roślin, np. ozdobnych, bulw ziemniaka oraz gleby lub resztek podłoża przylegających do korzeni. Duża odporność nicienia na niskie temperatury i okresy suszy ułatwia mu przetrwanie w transporcie. Dodatkowo zróżnicowane zdolności przystosowawcze poszczególnych populacji N. abberrans zwiększają niepewność oceny czy agrofag będzie w stanie przeżyć i zasiedlić uprawy na terenie Polski. Aktualnie jednak istnieje małe prawdopodobieństwo przetrwania i rozwoju nicienia na terenie kraju, choć jednocześnie podkreślić trzeba, że brak stosownych danych eksperymentalnych istotnie potęguje jej niepewność. Prognozowane zmiany klimatu jak łagodniejsze zimy mogą sprzyjać utrzymaniu populacji. Ogólna ocena ryzyka powodowanego przez Nacobbus abberrans na terenie Polski jest szacowana jako niska do średniej.