Anoplophora chinensis jest gatunkiem silnie polifagicznym. Dostępność roślin żywicielskich, jak również warunki klimatyczne (z wyjątkiem obszarów położonych najbardziej na północ) nie są czynnikami ograniczającym rozprzestrzenianie się w krajach EPPO. Ogniska szkodnika, które wykryto w Europie od 2000 roku do tej pory, pokazują adaptację chrząszcza do różnych klimatów i środowisk – z tego powodu ryzyko zadomowienia się i rozprzestrzenienia uważa się za bardzo wysokie. Największe szkody wyrządzają larwy. Żerują one w drewnie żywych drzew, obniżając jakość i wartość drewna oraz powodując obumieranie drzew. Ze względu na szeroki zakres żywicieli A. chinensis może mieć wyjątkowo duży wpływ na gospodarkę w nowych obszarach zadomowienia. Na obszarze PRA potencjalnie najbardziej zagrożone mogą być pospolicie występujące w lasach, parkach i ogrodach rośliny drzewiaste (w tym owocowe i ozdobne). Prawdopodobieństwo przeniknięcia bez podjęcia środków fitosanitarnych jest oceniane jako wysokie ze średnią niepewnością. Podstawowym środkiem fitosanitarnym jest szczegółowa kontrola na etapie produkcji, pakowania, transportu oraz po wejściu przesyłek. W miejscu produkcji skuteczną metodą jest natychmiastowe usuwanie roślin, na których stwierdzono szkodnika lub symptomy uszkodzeń (w tym mielenie korzeni). Monitoring i właściwa identyfikacja mają kluczowe znaczenie dla ograniczenia przemieszczania szkodnika. Wykrycie agrofaga w towarach i przesyłkach (opakowaniach) w wyniku inspekcji wizualnej partii towaru jest trudne z uwagi na możliwość występowania owada w różnych stadiach rozwojowych, jak również fakt, że rośliny często nie wykazują oznak porażenia.

Ponieważ przemieszczanie się żywych roślin jest główną drogą rozprzestrzeniania się A. chinensis ważne jest, aby rośliny żywicielskie były importowane wyłącznie z obszarów wolnych od szkodnika. Alternatywnie rośliny powinny być uprawiane w ściśle nadzorowanych warunkach w zarejestrowanych szkółkach. Odpowiednimi środkami ostrożności byłoby hodowanie roślin przez co najmniej dwa lata przed wysyłką w warunkach izolacji, uniemożliwiających zainfekowanie przez osobniki pochodzące z innych upraw i partii materiału roślinnego (np. w strefach wolnych od szkodnika lub w odpowiednim oddaleniu, w szczelnych izolatorach, szklarniach, itp.) i sprawdzanie ich kilka razy w roku pod kątem obecności szkodnika. Potencjalnie możliwą opcją zwalczania po stwierdzeniu obecności szkodnika wydaje się zastosowanie powierzchniowych i układowych środków owadobójczych (pyretroidy, organofosforany, neonikotynoidy), a w przypadku materiałów drewnopochodnych (tarcica, palety drewniane) zastosowanie fumigantów zawierających fosforek glinu. W literaturze opisano także kilka innych potencjalnych środków zwalczania szkodnika z użyciem środków biologicznych, takich jak nicienie, entomopatogenne grzyby i parazytoidy owadzie. Również jaja szkodnika mogą być potencjalnie porażane przez pasożytnicze błonkówki.  W ogólnym podejściu zalecono również, aby przy imporcie roślin do sadzenia (z wyjątkiem nasion) i produktów drzewnych z rodzajów: Castanea, Quercus, Betula, Populus, Salix, Fagus, Ulmus i Juglans z krajów, w których występuje A. chinensis zastosować szczególne środki w przypadku, gdy przesyłki są transportowane przez obszary, które mogą być zainfekowane. W Unii Europejskiej  A. chinensis podlega środkom nadzwyczajnym na mocy decyzji wykonawczej Komisji 2012/138/UE z dnia 1 marca 2012 r., ze zm., w odniesieniu do środków nadzwyczajnych mających zapobiec wprowadzeniu i rozprzestrzenianiu tego gatunku się w Unii Europejskiej.